Οι υψηλοί περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί στόχοι που περιέχονται στα κείμενα διαβούλευσης που δημοσιεύει το ΥπΑΑΤ για την νέα ΚΑΠ, φαίνεται ότι μάλλον αποτελούν «έπεα πτερόεντα» για πολλούς σημαντικούς αγροτικούς τομείς μεταξύ των οποίων και η ελαιοκαλλιέργεια!

Αυτό προκύπτει από την σύγκριση όσων αναφέρονται στο στρατηγικό σχέδιο διαβούλευσης που έχει δημοσιευτεί (Σεπτέμβριος 2021) με όσα ανακοινώνεται από το ΥπΑΑΤ στις τοπικές ημερίδες «διαβούλευσης», αλλά και όσα διαπιστώνονται με την καταβολή των φετινών επιδοτήσεων.

Και αυτό γιατί, κανείς δεν μπορεί βέβαια να είναι αντίθετος με τους στόχους που περιλαμβάνονται στο σχέδιο διαβούλευσης για δίκαιο εισόδημα των γεωργών, αύξηση της ανταγωνιστικότητας, αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, προστασία του περιβάλλοντος, διατήρηση τοπίων και βιοποικιλότητας, ανανέωση γενεών, τόνωση αγροτικών περιοχών, προστασία της υγείας, της ποιότητας των τροφίμων κ.α. Όμως οι εξαγγελλόμενες επιλογές του ΥπΑΑΤ και τα μέτρα που προτείνει για την επίτευξη των στόχων αυτών, αλλά και οι μειώσεις και πλήρεις περικοπές που είδαν ιδιαίτερα οι ελαιοπαραγωγοί κατά τις πρόσφατες πληρωμές των ενισχύσεων, αβίαστα αποδεικνύουν πλήρη διάσταση στόχων και πράξης!

Η μεγάλη αδικία των ελαιοπαραγωγών!

Ο στόχος για δίκαιο εισόδημα των γεωργών σαφώς φαίνεται να αποτελεί μάλλον ειρωνεία παρά πραγματική πρόθεση. Και αυτό γιατί με τα όσα σχεδιάζονται οι ενισχύσεις των μικρών ιδιοκτητών με συνεχείς περικοπές γίνονται συνεχώς χαμηλότερες και τελικά ολισθαίνουν κάτω από το όριο των 250€ οπότε περικόπτονται τελείως!

Η αδικία αυτή, φαίνεται κραυγαλέα στην περίπτωση των ελαιοπαραγωγών, την πολυπληθέστερη κατηγορία αγροτών της χώρας, οι οποίοι (Πιν.1) ενώ αποτελούν το 38,5% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων της χώρας, με την νέα ΚΑΠ θα απολαμβάνουν μόνο το 19,7% του συνόλου των άμεσων ενισχύσεων της νέας ΚΑΠ!

Ελαιώνες στο έλεος των πυρκαγιών

Από την άλλη πλευρά, οι στόχοι για περιβάλλον, κλιματική αλλαγή, βιοποικιλότητα κ.α., τελικά φαίνεται να αποτελούν μάλλον ρητορικές κορώνες και όχι πραγματικές προθέσεις.

Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του ΥπΑΑΤ επιδιώκονται με ατελέσφορα μέτρα και κυρώσεις στις αροτραίες και τους βοσκοτόπους, ενώ συγχρόνως αγνοούνται τελείως στις δενδρώδεις και ιδίως την ελαιοκαλλιέργεια.

Και αυτό παρά το ότι όλοι, εκτός ίσως από τους τεχνοκράτες που σχεδιάζουν την ΚΑΠ, ασφαλώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι αειθαλείς ελαιώνες αποτελούν τον μοναδικό και μόνιμο φυσικό απορροφητήρα CO2 στον αγροτικό τομέα και συνεπώς σίγουρο συντελεστή της κλιματικής σταθερότητας.

Όμως το υψηλότερο κόστος καλλιέργειας και η χαμηλή παραγωγικότητα των παραδοσιακών δύσβατων ελαιώνων αυτών, όπως αποδεικνύεται με αδιάσειστα στοιχεία, οδηγεί σε συνεχή εγκατάλειψη και ακαλλιέργεια τους, Έτσι, καταλαμβάνονται από ζιζάνια που αποτελούν προσάναμμα για καταστροφικές πυρκαγιές (βλ. Φώτο) με οδυνηρές συνέπειες στο περιβάλλον, το κλίμα και την διάβρωση του εδάφους! Ωστόσο, οι παραδοσιακοί ελαιώνες αποκλείονται σχεδόν όλοι από τις ενισχύσεις των «οικολογικών σχημάτων» αφού οι πλείστοι βρίσκονται σε επικλινή εδάφη για τα όποια το στρατηγικό σχέδιο του ΥπΑΑΤ προβλέπει ότι εξαιρούνται από τις ενισχύσεις των οικολογικών σχημάτων γιατί σε αυτά η φυτοκαλυψη είναι υποχρεωτική! Φαεινές ιδέες με τις οποίες σίγουρα θα αναχαιτιστεί η κλιματική αλλαγή!

Εκτός επιδοτήσεων οι μισοί ελαιοπαραγωγοί;

Σύμφωνα με δημοσιεύματα που επικαλούνται ασφαλείς πηγές του ΥπΑΑΤ, οι ελαιοπαραγωγοί με εκτάσεις μικρότερες από 9 στρ. δεν θα δικαιούνται ούτε την περίφημη αναδιανεμητική πριμοδότηση, της οποίας ο μέσος όρος διαμορφώνεται σε 15,7 ευρώ/στρ.

Έτσι, οι ελαιοπαραγωγοί αυτοί θα δικαιούνται μόνο την βασική ενίσχυση η οποία, για την Αγρονομική Περιφέρεια «Δενδρώδεις» στην οποία υπάγονται, καθορίζεται σε 28,5 €/στρ. (Πιν.1) και για συγκεντρώσουν τα 250€, θα πρέπει να έχουν τουλάχιστο 9 στρ.!

Συμπερασματικά οι ελαιοπαραγωγοί που έχουν κάτω από 10 στρέμματα ελαιώνες, τελικά θα τεθούν εκτός επιδοτήσεων!

Επομένως στην Κρήτη, ειδικά, όπου η μέση έκταση ελαιώνων ανά παραγωγό, είναι μόλις 11 στρ., το ποσοστό όσων θα τεθούν εκτός επιδοτήσεων, σίγουρα θα υπερβαίνει το 50%.

*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ.

 

Πηγή:www.agro24.gr

Αφήστε μια απάντηση