Σίδηρος (Fe)
Ο σίδηρος απορροφάται ως Fe++ . Στο έδαφος υπάρχει ως Fe++ (σε όξινα pH) και ως Fe+++ (σε ουδέτερα και αλκαλικά pH). Είναι συστατικό των κυτοχρωμάτων, των σιδηροπρωτεϊνών, της φερρεδοξίνης, των καταλασών, των υπεροξιδασών κ.α. Έχει ιδιαίτερη σημασία στη μεταφορά ηλεκτρονίων και την ενεργοποίηση ενζύμων οξειδοαναγωγικών αντιδράσεων (φωτοσύνθεση, αναπνοή), στη σύνθεση της χλωροφύλλης και του DNA κ.α. Η έλλειψη του στοιχείου είναι γνωστή και ως “χλώρωση προκαλούμενη από το Ca” ορισμένα είδη σε pH>5,5 και άλλα σε pH>7,5. Συνέπεια της έλλειψης είναι η μεσονεύρια χλώρωση κυρίως στα φύλλα της κορυφής.
Ψευδάργυρος (Zn)
Ο ψευδάργυρος απορροφάται ως Zn++. Είναι συστατικό ενζύμων στη λειτουργία της φωτοσύνθεσης (αφυδρογονάσες: αλκοολική, γλουταμινικού οξέως, L-γαλακτικού οξέως) και στην αναπαραγωγή του γενετικού υλικού (DNA) κατά την κυτταροδιαίρεση κ.α. Έχει ιδιαίτερη σημασία στη σύνθεση πρωτεϊνών, στη σύνθεση της τρυπτοφάνης (πρόδρομη ουσία ΙΑΑ), της χλωροφύλλης, την ενεργοποίηση ενζύμων (μεταβολισμός υδατανθράκων, πρωτεϊνών και αυξινών), την επιμήκυνση των μεσογονατίων κ.α. Η έλλειψη του στοιχείου έχει ως συνέπεια την χλώρωση (συχνά μεσονεύρια) πρώτα στα φύλλα της κορυφής, ενώ σε ορισμένα είδη και στα φύλλα της βάσης, τη βραχυγονάτωση και τη μικροφυλλία. Είναι ευκίνητο στοιχείο, αλλά σε συνθήκες έλλειψης στο φυτό, η μετακίνησή του που γίνεται από τα κατώτερα φύλλα είναι περιορισμένη.
Βόριο (Β)
Το βόριο απορροφάται ως H3BO3. Έχει ιδιαίτερη σημασία στη μεταφορά υδατανθράκων εντός του φυτού και τον μεταβολισμό τους, τις κυτταροδιαιρέσεις, τη βλάστηση της γύρης, τη ρύθμιση των συγκεντρώσεων των ορμονών, τη δομή του κυτταρικού τοιχώματος κ.α. Η έλλειψη του στοιχείου έχει ως συνέπεια την αναστολή επιμήκυνσης κορυφής βλαστών και ριζών και νέκρωσή τους, την πτώση ανθέων και την δημιουργία κούφιων βλαστών.
Χαλκός (Cu)
Ο χαλκός απορροφάται ως Cu++. Είναι συστατικό ενζύμων (πλαστοκυανίνη, υπεροξειδική δισμουτάση, κυτοχρωμική οξειδάση, ασκορβική οξειδάση, φαινολάσες) κ.α. Έχει ιδιαίτερη σημασία στη μεταφορά ενέργειας, στη φωτοσύνθεση, στη σύνθεση λιγνίνης, στην αντοχή σε ασθένειες κ.α. Η έλλειψη του στοιχείου έχει ως συνέπεια τον έντονο σκούρο πράσινο χρωματισμό της βλάστησης (υψηλή συγκέντρωση Ν), τη χλώρωση, τη ξήρανση και τη φυλλόπτωση.
Πηγή: Θεριός Ι., 2005. Ανόργανη θρέψη και λιπάσματα. Εκδόσεις Γαρταγάνης. Θεσσαλονίκη. Ελλάς. Ε.Ε.
