Δύο αντίθετα μεταξύ τους ρεύματα αναπτύσσονται όλο και πιο δυναμικά στην ευρωπαϊκή αγορά ελαιόλαδου, όπου τα αποθέματα και οι παραγωγές δείχνουν περιορισμένες χωρίς να ασκούν ιδιαίτερες πιέσεις στην αλυσίδα, όσο από την άλλη τα κόστη παραγωγής, μεταποίησης και ιδίως μεταφοράς επιβραδύνουν την κινητικότητα στο εμπόριο.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και οι εκτιμήσεις ανθρώπων της αγοράς είναι ανάμεικτες, µε ορισμένους να εκτιμούν πως η τάση παραμένει ανοδική και άλλους να βλέπουν τα πρώτα σημάδια κόπωσης και υποχώρησης. Σε κάθε περίπτωση, κανένας δεν, όσο συνεχίζονται οι πράξεις στα 4,20 ευρώ το κιλό για το αγουρέλαιο των Αγίων Αποστόλων, µε τους συνεταιριστές της Θερμασιάς Δήμητρας στην Ερμιόνη να πληρώνονται μια τιμή ασφαλείας στα 4 ευρώ το κιλό, αναμένοντας ένα συμπλήρωμα στην εκκαθάριση τους επόμενους μήνες.
Στην ευρωπαϊκή αγορά, οι τιμές της Ιταλίας σταθεροποιήθηκαν, µε τη Σικελία να διατηρεί τα 5,40 ευρώ το κιλό, όσο η Ισπανία υποχώρησε ελαφρώς στα 3,40 ευρώ από τα 3,50 µε 3,60 ευρώ που είχε διαμορφώσει η αγορά της Ιβηρικής το προηγούμενο επταήμερο. Την ίδια στιγμή, αυξήσεις στις τιμές λιανικής ανακοινώνει ο ισπανικός συνεταιρισμός DCOOP, αφού όπως αναφέρει, ειδικά το κόστος των μεταφορών έχει γίνει απαγορευτικό, µε τα κοντέινερ να καθιστούν ασύμφορη την εξαγωγή.
Την ίδια στιγμή κάποιοι βλέπουν ότι το άνοιγμα της εστίασης δε λειτούργησε τόσο θετικά για τις τιμές παραγωγού ελαιόλαδου, αφού η εκλεκτική επιλογή έξτρα παρθένων στη λιανική μεταφέρεται σε ζήτηση για αμφιβόλου ποιότητας λάδια που απορροφούν οι κουζίνες.
Εδώ λοιπόν έγκειται μια διάκριση, λένε οι Ιταλοί αναλυτές της αγοράς, οι οποίοι εκτιμούν πως πράγματι το μοντέλο της μαζικής διάθεσης ελαιόλαδου έχει κορεστεί σημαντικά, ενώ είναι περισσότερο από ποτέ εκτεθειμένο στις διακυμάνσεις των διεθνών αγορών. Φυσικά, όπως σημειώνουν, όλα έχουν να κάνουν µε τη ρευστότητα που διαθέτει η κάθε επιχείρηση ή σχήμα παραγωγών, αφού η τυποποίηση και αυτόνομη διάθεση συνεπάγεται περιορισμένες ταμειακές ροές τους χειμερινούς μήνες, όταν η συγκομιδή και ελαιοποίηση είναι σε εξέλιξη. Σε κάθε περίπτωση, η γραμμή που δίνουν οι Ιταλοί αναλυτές είναι η στροφή των ποιοτικών παραγωγών σε εναλλακτικές της μεγάλης κλίμακας διανομής, ώστε να διαμορφωθεί ζήτηση για έξτρα παρθένο ελαιόλαδο σε ανερχόμενα κανάλια διάθεσης που βρίσκονται είτε σε διαδικτυακά καταστήματα είτε σε ντελικατέσσεν της γειτονιάς.
Πηγή: www.agronews.gr
