Πρωτόγνωρες αδικίες χαρακτηρίζουν τον τρόπο με τον προσεγγίζει και αξιολογεί η κυβέρνηση τους δικαιούχους και μη έκτακτων – ειδικών ενισχύσεων για αγρότες, τακτική η οποία φουντώνει την αγανάκτηση μεταξύ των επαγγελματιών του χώρου, φέρνει σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση μεγάλο αριθμό αγροτικών επιχειρήσεων και δημιουργεί κακό προηγούμενο για το χειρισμό ζητημάτων αυτού του είδους.

Είναι η πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης και ειδικά μετά την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση που οι ιθύνοντες επί του θέματος καλλιεργούν τέτοια ανισότητα στον τρόπο αντιμετώπισης παραγωγών με το ίδιο αντικείμενο δραστηριότητας, χωρίς αυτό να τεκμηριώνεται από αντικειμενικά στοιχεία (ζημιογόνα αίτια και ειδικότερες συνθήκες αγοράς) και χωρίς να παρέχονται πολλές εξηγήσεις για τη λογική που διέπει τις αντίστοιχες αποφάσεις.

Έτσι, κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί ενισχύονται τα καπνά Κομοτηνής και όχι της Ξάνθης, τα σπαράγγια Αλμωπίας και όχι της Καβάλας και του Έβρου, τα αμύγδαλα στα Κανάλια Μαγνησίας και όχι του Συκουρίου, της Ελασσόνας και της Χρυσούπολης, τα φασόλια Κοζάνης και Φλώρινας και όχι της Θεσσαλίας, τα Θερμοκήπια Μαραθώνα και όχι της υπόλοιπης Ελλάδας.

Ο κατάλογος των δύο μέτρων και δύο σταθμών που δείχνει να έχει υιοθετήσει χωρίς πολλές αναστολές ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιώργος Γεωργαντάς, παραπέμπει στο «κάλπικο ζύγι» του Γιόζεφ Ροτ, ξυπνώντας μνήμες άλλων εποχών, όταν τη στάση της πολιτείας έναντι του αγροτικού κόσμου καθόριζαν οι πολιτευτές, παίρνοντας μάλιστα πολλές φορές ως βάση τα κοινωνικά φρονήματα και όχι την πραγματική συμβολή των εμπλεκομένων στην αγροτική παραγωγή.

Χαρακτηριστική είναι η επιστολή του προέδρου του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ξάνθης, Μιχάλη Πασχαλίδη, προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στην οποία αναφέρεται:


Εν τω μεταξύ, χάος φαίνεται να υπάρχει στη διαχείριση των πληρωμών από τον ΟΠΕΚΕΠΕ με τα σχετικά χρονοδιαγράμματα να οδηγούνται σε πλήρη κατάρρευση.

Βγαίνει ο Μάρτιος και οι πληροφορίες θέλουν να μην πλησιάζει ο χρόνος πίστωσης για καμιά από τις συνδεδεμένες ενισχύσεις, όπως και για την ειδική ενίσχυση του βάμβακος και στη καλύτερη περίπτωση πλέον ο χρόνος των πληρωμών να προσδιορίζεται για τη Μεγάλη Εβδομάδα. Άγνωστο παραμένει επίσης, πώς, σε τι βαθμό και σε ποια προϊόντα θα καταστεί δυνατή η πληρωμή των παραγωγών για τις επίμαχες ειδικές – έκτακτες ενισχύσεις (ουκρανικά και de minimis), οι οποίες, εκτός από τις κατάφορες αδικίες που εμπεριέχουν, συνοδεύονται και από μεγάλες καθυστερήσεις.

 

 

 

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση