Η ψήφος των αγροτών στις εκλογές της 21ης Μαίου, αποτέλεσε χωρίς αμφιβολία σημαντική παράμετρο στο εκλογικό αποτέλεσμα το οποίο διαμορφώθηκε το βράδυ της Κυριακής και έναν από τους λόγους της ευρείας νίκης της Νέας Δημοκρατίας.
Τα δημοσκοπικά ευρήματα των exit polls που διενήργησαν από κοινού οι εταιρείες δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι αγρότες και κτηνοτρόφοι έδωσαν ψήφο στη Νέα Δημοκρατία σε ποσοστό 47,5, έναντι μόλις 13% για τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ επέλεξαν ως δεύτερο κόμμα το ΠΑΣΟΚ σε ποσοστό 13,4%. Μάλιστα, ένα 8,3 των αγροτών ψήφισε Ελληνική Λύση, 7,8 ΚΚΕ και 4,7% Νίκη.
Η ψήφος εμπιστοσύνης των αγροτών στη Νέα Δημοκρατία δεν θα πρέπει να παρεξηγηθεί. Είναι απολύτως σαφές ότι ο φόβος μπροστά σε μια νέα αναταραχή που ενδεχομένως θα δημιουργούσε η ακυβερνησία ή μια πολυκομματική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ απέτρεψε έστειλε τους αγρότες στην αγκαλιά του Μητσοτάκη. Άλλωστε η εμπειρία διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την περίοδο 2015-2019 δεν υπήρξε και η καλύτερη για τους αγρότες.
Δραματική αύξηση φορολογίας και εισφορών, διάλυση των δημόσιων οργανισμών, αναστάτωση με τις πληρωμές των κοινοτικών ενισχύσεων (ειδικά τον πρώτο χρόνο της θητείας), παράδοση του ΟΠΕΚΕΠΕ στο παρακράτος του ΟΣΔΕ, επιτάχυνση της κατάρρευσης των συνεταιρισμών, διάλυση της ΠΑΣΕΓΕΣ, διευκολύνσεις αλα κάρτ προς τη μεγάλη ιδιωτική βιομηχανία τροφίμων.
Με νωπές ακόμα τις μνήμες της παραπάνω πολιτικής, όσο κι αν αυτή υπαγορεύτηκε, ιδίως στα δημοσιονομικά, από τη γνωστή κοινοτική εποπτεία, δεν θα μπορούσε να οδηγήσει εύκολα, μια συντηρητική κατά κοινή ομολογία επαγγελματική τάξη σε ένα δεύτερο λάθος.
Μ’ αυτή την έννοια, η μαζική στροφή των αγροτών στη Νέα Δημοκρατία, αποτέλεσε την λιγότερο επισφαλή επιλογή, με την ελπίδα βέβαια, ότι αυτή τη φορά, ο δοκιμασμένος ως manager – πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, θα βρει το χρόνο να ασχοληθεί εκ του σύνεγγυς και να δώσει τις απαιτούμενες προτεραιότητες στην ανάπτυξη πολιτικών προς όφελος του αγροτικού χώρου.
Βεβαίως, τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά. Παράλληλα με τις πρωθυπουργικές κατευθύνσεις σε ζητήματα μείζονος σημασίας, όπως είναι π.χ. το ιδιοκτησιακό της αγροτικής γης, η οριοθέτηση ζωνών καλλιέργειας, η πραγματική διευκόλυνση των συλλογικών σχημάτων στη λειτουργία τους, η ταχύτερη απόσβεση παγίων με στόχο την επιτάχυνση των αγροτικών επενδύσεων κ.α., είναι αναγκαία η αναβάθμιση του στελεχιακού δυναμικού του υπουργείου και των εποπτευόμενων οργανισμών, προκειμένου να υπάρχει συνέχεια και συνέπεια απέναντι στους αγρότες.
Πηγή: www.agronews.gr
